Het liedje “Dance To Paper Roses” uit het in 2014 verschenen album “Songs Of Love So Cruel” van de Ierse singer-songwriter Ultan Conlon weerklinkt ten huize (valsam) nog zowat elke maand opnieuw door de luidsprekers van de stereo-installatie. Vijf jaar eerder kwam hij met zijn debuutalbum “Bless Your Heart” op de proppen en in 2018 verscheen zijn derde album “Last Days Of The Night Owl”.

De in het Ierse Loughrea, Galway wonende Ultan Conlon is nu 40 jaar geworden en stelt dezer dagen zijn vierde soloalbum voor met de release van de cd “There’s A Waltz”. Ook nu weer vormen verliefdheid, de liefde en de onvermijdelijke hartenpijn de thema’s van de tien zeemzoet gezongen liedjes op deze plaat en we kunnen ook alweer niet heen om de treffende gelijkenissen met het werk van de betreurde Roy Orbison en ook Richard Hawley’s muziek is altijd wel een beetje in de buurt.

Het nieuwe album werd opgenomen in Los Angeles, Californië met Sean Watkins van het akoestische folktrio ‘Nickel Creek’ aan de knoppen als producer. De Amerikaanse muzikanten die voor de mooie instrumentatie bij de songs hebben gezorgd zijn naast Sean Watkins op gitaren en orgel ook bassist Sebastian Steinberg, keyboardsspeler Tyler Chester, drummer Don Heffington, Rich Hinman op pedal steel en Gabe Witcher op viool, terwijl Sara Watkins van ‘Nickel Creek’ voor extra backing vocals zorgt bij enkele nummers.

Enkele liedjes handelen over belevenissen die uit zijn eigen leven werden gegrepen. Zo gaat het zachtjes walsende “A Long Way Back” over zijn overwonnen problemen met alcoholisme, “World From A Window” over hoe we met zijn allen meer en meer naar de wereld zitten te kijken vanop een computer- of smartphone-scherm en in “In The Blink Of An Eye” blikt hij nostalgisch terug op het overlijden van zijn vader toen hijzelf amper 13 jaar oud was.

Onze favoriete nummers op “There’s A Waltz” zijn echter de naar liefde refererende ballads zoals “Moments In Time”, het heerlijke “Don’t Let Love Slip Away”, “Sparks Of The Divine” (zie 1e video), de op de tweede video te genieten albumtiteltrack “There’s A Waltz” en het fantastisch gezongen “Where The Shadows Outgrow The Light”. Het klinkt voor sommigen misschien als te zeemzoeterig in de oren maar wij blijven ook na deze vierde plaat zeer grote fans van het werk van deze Ierse folktroubadour.

(valsam)